04 fevereiro 2009

à Loucura

jamais se sufoca a Loucura
que só ela sente o sonho do sol
antes que nos chore a noite
só ela beija o lilás dessas rosas
antes que as geade o inverno
só ela soa o pulsar do violino
antes que se matem as cordas
só ela traga o sopro do vinho
antes que nos seque o sangue
só ela abraça o infindo da estrela
antes que a tormenta a vele
só ela toca o longe de uns olhos
antes que os beba o Fim...

jamais se sufoca a Loucura:
há que se pousar na Eternidade
antes que o Eterno acabe

2 comentários:

Alberto Ritter Tusi disse...

Bah... Sem muitos comentários, que baita poema!

Ana disse...

Me fez lembrar uma das minhas frases preferidas do Caio, 'Abraça tua loucura antes que seja tarde demais'. Essa frase ainda vai ser gravada na minha pele!